De Italiaanse pianist, componist en arrangeur Enrico Pieranunzi (1949) behoort tot de absolute top in de Europese jazz. Hij nam meer dan 70 albums op onder zijn eigen naam, solo, als duo, trio of quintet. Hij werkte live of in de studio met Chet Baker, Lee Konitz, Paul Motian, Charlie Haden, Chris Potter en Joey Baron om er enkele te noemen. Hij won een hele rits aan jazz prijzen en treedt op over de hele wereld. Hij behoort tot een van de weinige Europese jazzmuzikanten die een album heeft opgenomen in de beroemde New Yorkse club Village Vanguard (Live at the Village Vanguard uit 2010 met Marc Johnson en Paul Motian).

“Pieranunzi can swing crisply and surely. But in those tempos, he remains his lyrical self. His music swings” (Nat Hentoff in 1990).

Op deze cd is Pieranunzi te horen met de Spaanse drummer Jorge Rossy (1964) en de Nederlandse bassist Jasper Somsen (1973). Relatief jong dus maar wel zwaargewichten, ze hebben ieder 3 nummers bijgedragen en 2 zijn een product van het trio, de overige 3 schreef Pieranunzi. “A swordhanging from the ceiling, held at the pommelonly by a silk thread, it’s sharp edge dangerously close above the head of the obsequious courtier Damocles. It is a well-known legend, of which, as happens so often, the essence tends to be, more or less, forgotten. This sick joke is played on Damocles by his king, the capricious Dionysius, in order to teach him that all that may be envied- wealth, fame, luck, happiness – will last just a moment, is bound to be over within a second”. Dit zal Jasper Somsen door het hoofd hebben gespeeld toen hij de ontroerende ballad “Silk Threads” schreef. Het nummer is van een grote schoonheid, bijzonder is ook de verwerking van een paar fragmenten van Mozart door Pieranunzi , voorwaar een meesterwerkje van Jasper. In “Sofá” wordt uit een heel ander vaatje getapt, korte stukjes met veel blok akkoorden die ‘Monkiaans’ aandoen.

Er zijn zoveel pianotrio’s en ook heel veel goede, maar dit trio is hors categorie , als een malt whisky van een behoorlijke leeftijd. Somsen bewijst hier weer eens dat hij tot de absolute top behoort in de wereld van de contrabassisten, zijn warme toon , het subtiel drumspel van Rossy en bovenal het sprankelende en originele spel van klavierleeuw Pieranunzi maken het beluisteren van deze cd tot een waar genoegen. De cd eindigt met “Song for an august evening” met daarin een spannend tac au tac van piano en bas, heel bijzonder en zo schuilen er wel meer verrassende muzikale wendingen in “Common Vieuw”.

Jan van Leersum.